روضه

سلام

اول عذرخواهی میکنم بابتِ این مدتی که نتونستم اینجا رو آپ کنم،آخه امتحان داشتم...

مامان جونی از 9 دی تا 13 دی روضه داشتن

عکساش رو توی ادامه مطلب میزارم...

روز چهارم روضه هامون بود که نورا اومد توی آشپزخونه و داشت بلند بلند حرف میزد

مامان زهرا هم به نورا گفت که آروم تر حرف بزن زشته

نورا اون روز زیادی سرحال نبود و ناراحت شد

رفت و صندلی کوچیک آبی رنگش رو آورد و گذاشت گوشه ی آشپزخونه و پشت به ما 

نشست روی صندلی و دستش رو به حالت قهر گذاشت روی درِ کابینت و سرش رو به اون تکیه داد

و آروم آروم و بیصدا با خودش حرف زد و دردُ دل کرد که مامان منو دعوا کرد، من دیگه دخترش

نمیشم و....

مامان زهرا هم اومد نازِ نورا رو بکشه که نورا یه باره شروع کرد جیغ زدن و با صدای بلند میگفت:

بزار بابا مهدیم بیاد بهش میگم، برو من دیگه دوستت ندارم، واست دخترِ بدی میشم،

اتاقم رو کثیف میکنم و دیگه تمییزش نمیکنم، اصن میرم دخترِ مامان جون میشم،

به بابا میگم دعوات کنه و...

حالا فکر کنید که خونه ساکت بود و همه داشتن دعا میخوندن و نورا باصدای بلند و گریه

این حرفا رو میزد

من و خاله بزرگه و مامان زهرا هم که اونجا بودیم مُرده بودیم از خنده و نمیتونستیم نورا رو

آروم کنیم

خلاصه عمه جون اومد و نورا رو راضی کرد که ببرتش توی اتاق و واسش گارفیلد بزاره 

روز اول عمه ی من نذر داشتن و برای همین آش رشته پختن

البته توی حیاط همسایه ی ما 

نورا و امیر حسین (پسرعموی نورا)

روز سوم

اون وسطی هم سپهر پسرعمه ی منه